12. Napiął Swój łuk, a mnie postawił jako cel dla strzały.
13. Wbił w moje nerki dzieci Swojego kołczanu.
14. Stałem się pośmiewiskiem dla wszystkich ludów, ustawicznym przedmiotem ich pieśni.
15. Nasycił mnie goryczami oraz napełnił piołunem.
16. Krzemieniem wykruszył moje zęby oraz podeptał mnie w prochu.
17. Oddaliłeś od pokoju mą duszę, więc zapomniałem o szczęściu.
18. Powiedziałem: Zniknęła moja żywotna siła i ma nadzieja od WIEKUISTEGO.
19. Wspomnij na moją nędzę i tułactwo, na piołun oraz truciznę.
20. Pamięta, o, pamięta; lecz we mnie jest pognębiona moja dusza.
21. To wezmę do mojego serca oraz z tego powodu będę ufał:
22. To są łaski WIEKUISTEGO, że jeszcze nie zginęliśmy, bowiem nie wyczerpało się Jego miłosierdzie.