Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomona 8:29-36 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

29. Kiedy morzu wyznaczył jego kres, by wody nie przekroczyły jego wybrzeża; gdy ugruntował posady ziemi.

30. Wtedy byłam przy Nim mistrzynią; wtedy byłam Jego zachwytem dzień po dniu, igrając przed Nim w każdym czasie.

31. Ciesząc się na Jego ziemskim kręgu i dzieląc Me uniesienia z ludzkimi synami.

32. Zatem teraz, synowie, Mnie słuchajcie, bowiem szczęśliwi są ci, co przestrzegają Moich dróg.

33. Słuchajcie napomnienia, abyście nabrali mądrości i nie popadli w rozwiązłość.

34. Szczęśliwy człowiek, który Mnie słucha oraz dzień w dzień czuwa u Moich drzwi, pilnując podwojów Moich bram.

35. Bowiem kto Mnie pozyskał – pozyskał życie i dostąpił łaski u WIEKUISTEGO.

36. Ale kto Mnie omija – sam siebie krzywdzi; ktokolwiek Mnie nienawidzi – umiłował śmierć.

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomona 8