Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomona 6:18-30 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

18. serca, co knuje zgubne zamysły; rączych nóg, by zdążać do złego;

19. tego, który wygłasza kłamstwa, jako fałszywy świadek oraz tego, kto rozsiewa swary pomiędzy braćmi.

20. Mój synu! Zachowaj przykazanie twojego ojca i nie zaniechaj wskazówki twojej matki.

21. Na stałe przywiąż je do twojego serca i obwiąż wokoło twojej szyi.

22. Gdy będziesz chodził – niechaj ci przewodniczy, gdy się położysz – niechaj nad tobą czuwa, a kiedy się obudzisz – niechaj do ciebie przemówi.

23. Bo przykazanie jest pochodnią, Prawo – światłem, a pouczające przestrogi drogą do życia.

24. By cię uchować od niecnej kobiety, od gładkiego języka cudzej.

25. Nie pożądaj jej piękności w swoim sercu i niech cię nie ujmie swoimi rzęsami.

26. Gdyż przez nierządną kobietę schodzi się aż do bochenka chleba; a wiarołomna kobieta usidla i cenne życie.

27. Czy jeśli ktoś nabierze ognia do swojego zanadrza, jego szaty się nie popalą?

28. Albo gdy ktoś będzie stąpał po rozpalonych węglach nie oparzą się jego nogi?

29. Tak bywa z każdym, kto się zbliża do żony bliźniego; nie wychodzi bezkarnie, ktokolwiek się jej dotyka.

30. Pogardza się złodziejem, jeśli kradnie, nawet by się nasycić, gdy jest głodny.

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomona 6