11. Mój synu! Nie pogardzaj napomnieniem WIEKUISTEGO i nie uprzykrzaj sobie Jego doświadczenia.
12. Bo kogo WIEKUISTY miłuje – tego karci, jako Ojciec, co kocha swego syna.
13. Szczęśliwy człowiek, który dostąpił Mądrości; człowiek, który pozyskał rozwagę.
14. Bo jej nabycie jest lepsze niż uzyskanie srebra, jej dochód pożyteczniejszy niż szczere złoto.
15. Ona jest cenniejszą niż korale i nie zrównają jej wszystkie twoje klejnoty.
16. Po jej prawicy długie życie, a w jej lewicy bogactwo i chwała.
17. Jej drogi są uroczymi drogami, a pomyślność na wszystkich jej ścieżkach.
18. Ona jest drzewem Życia dla tych, którzy się jej trzymają, a ktokolwiek ją trzyma – został uszczęśliwiony.
19. WIEKUISTY ugruntował ziemię Mądrością, a niebiosa utrwalił rozwagą.
20. Z Jego wiedzy rozstąpiły się tonie, a górne przestworza kropią rosą.
21. Mój synu! Niech to nie ustąpi sprzed twych oczu – strzeż Mądrości i roztropności,
22. a będą życiem dla twojej duszy i wdzięczną ozdobą dla twej szyi.
23. Wtedy będziesz bezpiecznie chodził po twej drodze i nie potkniesz się twoją nogą.