Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomona 27:13-25 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

13. Zabierz mu szatę, ponieważ zaręczył za obcego; a za tą cudzą kobietę zabierz mu ją w zastaw.

14. Kto wczesnym rankiem, donośnym głosem wita błogosławieństwem swojego bliźniego – temu to bywa poczytane za klątwę.

15. Cieknąca wciąż rynna w dżdżystym dniu oraz swarliwa kobieta podobne są do siebie.

16. Kto by ją chciał powstrzymać – powstrzymuje wiatr, albo rozlewającą się oliwę, na którą natknął się swoją prawicą.

17. Żelazo ostrzy się żelazem; zaś jeden człowiek niech wygładza spojrzenie drugiego.

18. Kto pielęgnuje figowe drzewo – będzie spożywał z jego owocu; a kto dogląda swego pana – zjedna sobie szacunek.

19. Jak w wodzie odbija się twarz naprzeciwko twarzy tak i serce człowieka w człowieku.

20. Przepaść i Kraina Umarłych nigdy nie mają dosyć; tak też i oczy ludzkie są nienasycone.

21. Tygiel dla srebra, piec dla złota – zaś dla człowieka jego sława.

22. Choćbyś wśród ziarna i głupca utłukł w moździerzu – to jednak jego głupota od niego się nie oddzieli.

23. Starannie doglądaj stanu twoich stad oraz miej pieczę nad trzodami.

24. Bowiem dobrobyt nie trwa wiecznie; ani korona od pokolenia do pokolenia?

25. Gdy zniknie trawa, ukaże się świeża ruń i będą zebrane górskie zioła –

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomona 27