Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomona 25:13-25 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

13. Jak śnieżny chłód w porze żniwa – tak posłaniec wierny swoim mocodawcom; orzeźwia on duszę swego pana.

14. Jak chmury, wiatr i brak deszczu tak człowiek, który się chełpi zwodniczym darem.

15. Książę daje się ugiąć cierpliwością; a łagodny język kruszy kości.

16. Jeśli znalazłeś miód – spożywaj go pod dostatkiem, lecz abyś się nim nie przejadł i znowu go nie zwrócił.

17. W domu twojego przyjaciela rzadziej stawiaj nogę, aby się tobą nie przesycił i cię nie znienawidził.

18. Młotem, mieczem i ostrą strzałą – takim jest człowiek, co składa fałszywe świadectwo przeciw bliźniemu.

19. Spróchniałym zębem i chwiejną nogą – takim jest poleganie na zdrajcy w dzień niedoli.

20. Ten, kto wyśpiewuje pieśni znękanemu sercu jest jak zdejmujący szaty w chłodnym dniu i lejący ocet na ług.

21. Jeśli twój nieprzyjaciel łaknie – nakarm go chlebem; jeśli pragnie – napój go wodą.

22. Wtedy zgarniasz płonące głownie na jego głowę; zaś tobie zapłaci WIEKUISTY.

23. Wiatr północny sprowadza deszcz, a zasępione twarze – uszczypliwe mowy.

24. Lepiej mieszkać na okapie dachu, niż ze swarliwą kobietą we wspólnym domu.

25. Zimną wodą dla spragnionej duszy jest pomyślna wieść z dalekiej ziemi.

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomona 25