12. Skieruj twe serce ku napomnieniu, a twoje uszy ku rozumnym słowom.
13. Nie szczędź chłopcu napomnienia; jeżeli go rózgą oćwiczysz – nie umrze.
14. Ty wprawdzie ćwiczysz go rózgą, lecz i jego duszę ratujesz z przepaści.
15. Mój synu, jeśli twoje serce nabierze mądrości – i we Mnie ucieszy się Moje serce.
16. Zadrżą też radością Moje wnętrza, gdy twe usta wygłoszą proste rzeczy.
17. Niech twe serce nie zazdrości grzesznym – lecz trzymaj się ustawicznie bojaźni WIEKUISTEGO.
18. Bo naprawdę jest przyszłość, a twoja nadzieja nie zaginie.
19. Ty, Mój synu, posłuchaj oraz nabierz mądrości; skieruj twe serce na prostą drogę.
20. Nie przebywaj z tymi, którzy się upijają winem i obżerają mięsem.
21. Bo opój i żarłok zubożeje, i opasłość będzie odziewał w łachmany.
22. Słuchaj twojego ojca, który cię spłodził i nie pogardzaj twoją matką dlatego, że się zestarzała.
23. Nabywaj prawdy, mądrości, karności, rozwagi, i tego nie oddawaj.
24. Głośno się raduje ojciec sprawiedliwego; kto zrodził mędrca – cieszy się z niego.
25. Niech się cieszy twój ojciec i twoja matka; niech się raduje ta, która cię urodziła.
26. Oddaj Mi, Mój synu, twoje serce, a twe oczy oby umiłowały Moje drogi.
27. Gdyż nierządnica jest głębokim dołem, a obca ciasną studnią.
28. Ona czyha niby rozbójnik i mnoży wiarołomnych pośród ludzi.
29. Komu dolega bieda? Komu cierpienie? Komu kłótnie? Komu żale? Komu rany bez przyczyny? Komu zaczerwienione oczy?