1. Lepszy suchy kęs, a przy nim spokój; niż dom pełen mięsa i kłótnie.
2. Rozumny sługa zapanuje nad gnuśnym synem i weźmie udział w dziedzictwie pośród braci.
3. Tygiel dla srebra, piec dla złota; lecz serca próbuje WIEKUISTY.
4. Niecny zważa na nieprawe usta; kłamca przysłuchuje się złowieszczej mowie.
5. Kto urąga ubogiemu – bluźni jego Stwórcy; kto cieszy się z nieszczęścia – nie ujdzie bezkarnie.
6. Koroną starców są wnuki, a ozdobą dzieci ich rodzice.
7. Nikczemnemu nie przystoi szczytna mowa; o ileż mniej mowa kłamliwa zacnemu.
8. Wdzięcznym kamieniem jest łapówka w oczach tego, kto ją odbiera; gdzie się z nią zwrócisz – znajdziesz powodzenie.
9. Kto osłabia uchybienie – szuka miłości; a kto wznawia sprawę – rozłącza przyjaciół.
10. Nagana głębiej wnika u rozumnego, niż sto plag u kpiarza.
11. Wichrzyciel tylko szuka nieszczęścia; lecz będzie posłany przeciw niemu okrutny wysłannik.
12. Lepiej człowiekowi spotkać niedźwiedzicę, która jest pozbawiona szczeniąt – niż głupca w jego głupocie.
13. Kto dobro odpłaca złem – z tego domu zło nie odejdzie.
14. Kiedy wszczyna się kłótnia, to jakby ktoś rozpętał fale; więc zaniechaj jej zanim wybuchnie zwada.
15. Uniewinniający złoczyńcę, albo potępiający sprawiedliwego – obydwaj są ohydą dla WIEKUISTEGO.
16. Co po pieniądzach w ręku głupca? Czy są do kupna mądrości? Nie wystarcza mu do tego rozumu.
17. Prawdziwy przyjaciel miłuje w każdy czas i jak brat stawia się on w nieszczęściu.
18. Ten, kto poręcza – jest bezmyślnym człowiekiem, bo daje rękojmię za drugiego.
19. Kto miłuje kłótnię – miłuje występek; a kto podwyższa swe drzwi – szuka ruiny.
20. Przewrotne serce nie znajdzie szczęścia; a kto zmienia swój język – popadnie w niedolę.