1. Zamierzenia serca należą do człowieka; ale od WIEKUISTEGO przychodzi odpowiedź języka.
2. Wszystkie drogi człowieka wydają mu się czystymi; ale to WIEKUISTY waży ducha.
3. Powierz WIEKUISTEMU twoje sprawy, a utwierdzą się twe zamysły.
4. Wszystko, co zdziałał WIEKUISTY, uczynił dla właściwego, Swego celu, także i niegodziwca na dzień niedoli.
5. Ohydą dla WIEKUISTEGO jest każdy wyniosłego serca. Nie ujdzie on bezkarnie. Ręczę!
6. Wina zostaje odpuszczona przez miłość i prawdę, a unika się złego przez bojaźń WIEKUISTEGO.
7. Kiedy WIEKUISTEMU podobają się drogi człowieka, jedna z nim także jego wrogów.
8. Lepsza odrobina w sprawiedliwości, niż wielkie dochody w bezprawiu.
9. Serce człowieka rozważa swoją drogę, lecz WIEKUISTY kieruje jego krokiem.
10. Na wargach królewskich jest wyrocznia; niechaj przy wyrokowaniu nie chybią jego usta.
11. Waga i szale sprawiedliwości pochodzą od WIEKUISTEGO; Jego dziełem są wszystkie ciężarki w torbie.
12. Spełnienie niegodziwości powinno być ohydą dla królów, bowiem tron utwierdza się przez sprawiedliwość.
13. Upodobaniem królów winny być sprawiedliwe usta; powinni miłować tego, co szczerze przemawia.
14. Oburzenie króla to wysłannicy śmierci; ale mądry mąż je uśmierza.
15. Życie jest w jasnym spojrzeniu króla; a jego przychylność jak chmura, co spuszcza wiosenny deszcz.
16. Nabywanie mądrości – o ileż to lepsze niż złoto; a nabywanie rozwagi – o ileż to wyśmienitsze niż srebro.
17. Torem prawych jest wymijanie złego; kto strzeże swojej drogi, ten zachowuje życie.
18. Przed upadkiem idzie pycha; a przed ruiną wyniosłość ducha.
19. Lepiej być pokornym z pokornymi, niż dzielić łupy z wyniosłymi.