Stary Testament

Nowy Testament

Przypowieści Salomona 11:6-19 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

6. Sprawiedliwość ratuje prawych; lecz przeniewiercy zostaną oplątani przez swoją własną chuć.

7. Ze śmiercią niegodziwego człowieka ginie jego nadzieja; także znika otucha silnych.

8. Sprawiedliwy bywa wybawiony z biedy, a niegodziwiec dostaje się na jego miejsce.

9. Pochlebca niszczy ustami swego bliźniego; lecz sprawiedliwi zostają wyratowani przez mądrość.

10. Miasto cieszy się ze szczęścia sprawiedliwych; lecz także przy upadku niegodziwych panuje radość.

11. Miasto się podnosi z powodu błogosławieństwa prawych; ale zostaje zburzone przez usta niegodziwych.

12. Bezmyślny pomiata swoim bliźnim; lecz mąż roztropny milczy.

13. Kto krąży jako oszczerca – zdradza tajemnicę; ale kto jest statecznego ducha – ukrywa sprawę.

14. Gdzie jest brak przewodnictwa – lud upada; a powodzenie jest tam, gdzie jest dużo doradców.

15. Kto za innego ręczy – wiele złego na siebie ściąga; a kto nienawidzi poręki – jest bezpieczny.

16. Nadobna niewiasta zyskuje cześć, tak jak łupieżcy zyskują bogactwo.

17. Miłosierny człowiek sam sobie dobrze świadczy; a okrutny dręczy swe własne ciało.

18. Niegodziwiec zdobywa wątpliwy zysk, a prawdziwą nagrodę ten, kto sieje sprawiedliwość.

19. Tak, sprawiedliwość zmierza do życia; a ten, co się ugania za złem do własnej śmierci.

Czytaj pełny rozdział Przypowieści Salomona 11