Stary Testament

Nowy Testament

Pieśń Nad Pieśniami 2:2-13 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

2. Jak lilia między cierniem tak moja przyjaciółka pomiędzy dziewicami.

3. Jak jabłoń między leśnym drzewem tak mój luby pomiędzy młodzieńcami. Chętnie siedziałam w jego cieniu, a jego owoc był słodkim dla mego podniebienia.

4. Poprowadził mnie do sali wina, a nade mną jego chorągiew, którą jest miłość.

5. Pokrzepcie mnie plackami z rodzynkami, posilcie mnie tymi jabłuszkami, bo jestem chora z miłości.

6. Jego lewica spoczywa pod moją głową, zaś jego prawica mnie pieści.

7. Zaklinam was, o córy jerusalemskie, na sarny i polne łanie: Nie pobudzacie, nie pobudzajcie miłości, aż do rozkoszy.

8. Głos mojego lubego! Oto nadchodzi, sadzi przez góry i przeskakuje pagórki.

9. Mój luby podobny jest do sarny, lub do młodego jelenia. Już stanął za naszym murem, zagląda przez okna i wypatruje spoza krat.

10. Mój luby się odezwał oraz do mnie powiedział: Wstań, moja przyjaciółko, moja śliczna, i przyjdź.

11. Bo oto przeszła zima, deszcz ustał oraz przeminął.

12. Ukazują się pączki na ziemi, nastała pora śpiewu; w naszym kraju rozlega się głos synogarlicy.

13. Figowiec czerwieni niedojrzałe swoje owoce oraz niosą zapach rozkwitłe winorośle. Wstań, moja przyjaciółko, moja śliczna, i przyjdź.

Czytaj pełny rozdział Pieśń Nad Pieśniami 2