Stary Testament

Nowy Testament

Pierwsza Księga Królów 15:1-9 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

1. Osiemnastego roku króla Jerobema, syna Nebata, rządy nad Judą objął Abijam.

2. On panował trzy lata w Jeruszalaim; zaś imię jego matki to Maacha, córka Absaloma.

3. Ale chodził we wszystkich grzechach swojego ojca, których ten się przed nim dopuszczał; a jego serce nie było szczere wobec WIEKUISTEGO, swojego Boga, jak serce jego przodka Dawida.

4. I tylko dzięki Dawidowi, WIEKUISTY, jego Bóg, zostawił mu iskierkę w Jeruszalaim, by po nim ustanowić jego syna oraz utwierdzić Jeruszalaim.

5. Dlatego, że Dawid czynił to, co było prawe w oczach WIEKUISTEGO, po wszystkie dni jego życia, nie odrzucając niczego z tego wszystkiego, co mu przykazał, z wyjątkiem sprawy Urji, Chittejczyka.

6. Zaś wojna między Rehabeamem, a Jerobeamem toczyła się po wszystkie dni jego życia.

7. A co do innych spraw Abijama i wszystkiego, czego dokonał, to spisano to w Księdze Królów Judzkich. Wojna toczyła się także pomiędzy Abijamem, a Jerobeamem.

8. W końcu Abijam spoczął przy swoich przodkach i pochowano go w mieście Dawida. A zamiast niego rządy objął jego syn Asa.

9. Asa objął rządy nad Judą dwudziestego roku króla israelskiego Jerobeama.

Czytaj pełny rozdział Pierwsza Księga Królów 15