Stary Testament

Nowy Testament

Księga Psalmów 9:14-21 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

14. Zmiłuj się nade mną BOŻE, popatrz na moją nędzę na skutek mych nieprzyjaciół; Ty, który mnie wyniosłeś z bram śmierci,

15. bym przy bramach córki Cyonu opowiadał całą Twą chwałę, abym się cieszył Twym zbawieniem.

16. Ludy upadły w przepaść, którą same przygotowały; ich noga się uwikłała w sidła, które zastawiły.

17. BÓG dał się poznać, wymierzył sprawiedliwość; a niegodziwy się zaplątał w dziele własnych rąk. Higgajon Sela.

18. Niegodziwi zejdą do Krainy Umarłych; wszystkie ludy co zapomniały Boga.

19. Wreszcie nie jest zapomniany żebrzący, nadzieja biednych nie zniknie na wieki.

20. Powstań, WIEKUISTY, niech się nie rozzuchwala śmiertelny, niechaj przed Twym obliczem będą sądzone ludy.

21. Rzuć na nich strach, o BOŻE, niech ludy wiedzą, że są jedynie ludźmi.

Czytaj pełny rozdział Księga Psalmów 9