37. Jego ród zostanie na wieki, jego tron przede Mną jak słońce,
38. i jak księżyc, wierny świadek na niebie; będzie utwierdzony na wieki. Sela.
39. Ale ty go porzuciłeś, nim wzgardziłeś, uniosłeś się na twojego pomazańca.
40. Zerwałeś przymierze twego sługi i w prochu znieważyłeś jego diadem.
41. Zburzyłeś wszystkie jego warownie, a jego twierdze przemieniłeś w zwaliska.
42. Po drodze obdzierają go wszyscy przechodnie, stał się pośmiewiskiem dla swych sąsiadów.
43. Wyniosłeś prawicę jego ciemięzców, uradowałeś wszystkich jego wrogów.
44. Odwróciłeś ostrze jego miecza i nie dałeś mu ratunku na wojnie.
45. Znieważyłeś jego blask, a tron jego powaliłeś na ziemię.
46. Skróciłeś dni jego młodości oraz okryłeś go hańbą. Sela.
47. Jak długo będziesz się ukrywał, WIEKUISTY, a jak ogień będzie pałał Twój gniew?
48. Wspomnij jak jestem nikły; czy na marne stworzyłeś wszystkich synów ludzkich?
49. Który człowiek będzie żył, nie widząc śmierci, i z mocy grobu ocali swoją duszę? Sela.
50. Gdzie Twoje dawne łaski, Panie, które w Swojej wierności przysiągłeś Dawidowi?