4. Twoi nieprzyjaciele ryczeli pośród Twych wyznaczonych miejsc; ustanawiali swe godła jako znaki.
5. Wróg dał się poznać, gdy zmierzał w górę z gęstwiną toporów.
6. A potem młotem i oskardami rozbijali jej zdobienia.
7. Twą Świątynię wydali na pastwę ognia; do ziemi znieważyli siedzibę Twojego Imienia.
8. Powiedzieli w swoim sercu: Razem ją zburzymy; a w kraju palili wszystkie, wyznaczone miejsca Boga.
9. Naszych godeł już nie widzimy; nie ma proroka oraz nikogo między nami, który by wiedział – dopóki?
10. Dokąd, Boże, będzie urągał ciemięzca, dopóki wróg będzie lżył bezustannie Twoje Imię?
11. Czemu usuwasz Twoją rękę i Twą prawicę? Dobądź z Twojego zanadrza i wytępiaj!
12. Przecież Bóg, mój Król, od dawna spełnia wybawienie na ziemi.
13. Ty, Twą mocą rozdzieliłeś morze i zmiażdżyłeś głowy krokodyli na wodach.
14. Ty skruszyłeś głowę Lewiatana; rzuciłeś go na żer mieszkańcom stepu.
15. Ty otworzyłeś źródła i potoki; Ty osuszyłeś bystre strumienie.
16. Twoim jest dzień i Twoja noc; Ty ustanowiłeś światło i słońce.