13. Uciekają królowie wojsk, pierzchają, a mieszkanka domu dzieli łupy.
14. Kiedy rozłożyliście się wśród zagród, srebrem były pokryte skrzydła gołębicy, a jej lotki zielono złotym blaskiem.
15. Gdy Wszechmocny rozproszył w niej królów – zaśnieżyłeś na Calmonie.
16. Góro Pana, góro Baszanu; góro piętrząca się, góro Baszanu;
17. czemu wy, piętrzące się góry, zawistnie spoglądacie na tą górę, którą Pan upodobał na Swe siedlisko? Zaprawdę, WIEKUISTY tam zamieszka na wieki.
18. Miriady wozów Boga, wielokrotne tysiące, a między nimi Pan jak niegdyś na Synaju, w świętości.
19. WIEKUISTY, Boże, wstąpiłeś na wysokość, wziąłeś jeńców, pobrałeś daninę w ludziach, także przekornych, aby się osiedlili.
20. Błogosławiony Pan, dzień w dzień się nami opiekuje; Bóg jest naszą pomocą. Sela.
21. Bóg jest nam Bogiem zbawienia i u Pana, WIEKUISTEGO, znajdują się wyjścia ze śmierci.
22. Tak, Bóg zmiażdżył głowę Swych wrogów; włochate ciemię tego, co chodzi w swoich grzechach.
23. Pan powiedział: Sprowadzę ich z Baszanu, sprowadzę z nad głębin morza;
24. by twoja noga brodziła we krwi, a język twoich psów miał także udział we wrogach.