3. Przed spiskiem złych mnie ukryj i przed wzburzeniem złoczyńców,
4. którzy zaostrzyli swój język jak miecz, i nałożyli swą strzałę – słowo goryczy;
5. by w skrytości ugodzić niewinnego, ugodzić go znienacka; i się nie boją.
6. Utwierdzają się w złym zamyśle; zmawiają się, jak ukryć sidła; powiadają – któż je spostrzeże?
7. Szukają nieprawości, spełniają uknuty zamysł. A wnętrze i serce człowieka są głębokie.
8. Zatem Pan ugodził ich strzałą i nagła była ich klęska.
9. Do upadku wiedzie ich własny język; wszyscy, którzy ich widzą, się wzdrygają.
10. Przestraszyli się wszyscy ludzie; opowiadają czyn Boga, a Jego dzieło rozważają.
11. Sprawiedliwy cieszy się w WIEKUISTYM oraz na Nim polega; chlubią się wszyscy prawego serca.