1. Przewodnikowi chóru, dumanie synów Koracha.
2. Boże, na własne uszy słyszeliśmy, nasi przodkowie opowiadali nam o dziele, które spełniłeś za ich dni, w dawnych czasach.
3. Ty, Twoją dłonią wygnałeś ludy, a ich zasadziłeś; wytraciłeś narody, a ich rozkrzewiłeś.
4. Gdyż nie swym mieczem posiedli ową ziemię, ani ich ramię im nie pomogło; ale Twoja prawica, Twoje ramię i światło Twojego oblicza; bo ich sobie upodobałeś.
5. Ty sam jesteś moim Królem; Boże, wyznacz zbawienie Jakóbowi.
6. Tobą odeprzemy naszych gnębicieli; Twoim Imieniem zdepczemy naszych przeciwników.
7. Bo nie polegam na moim łuku, ani mój miecz mnie nie ocali.
8. Lecz Ty nas ocalasz od naszych gnębicieli, a naszych nieprzyjaciół pohańbisz.
9. Codziennie chlubimy się Bogiem, a Twe Imię będziemy wysławiać na wieki. Sela.
10. Ale nas porzuciłeś, zawstydziłeś; nie wystąpiłeś w naszych szeregach.
11. Dałeś się nam cofnąć wobec wroga, więc do woli nas grabili nasi nieprzyjaciele.
12. Podałeś nas na żer jak trzodę; rozproszyłeś nas wśród narodów.
13. Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie chciałeś zyskać z ich ceny.
14. Naszym sąsiadom podałeś nas na wzgardę; naszemu otoczeniu na pośmiewisko i urąganie.
15. Uczyniłeś nas przysłowiem pośród ludów, przedmiotem politowania pomiędzy narodami.