2. Szczęśliwy ten, kto ma wzgląd na żebrzącego, w zły dzień BÓG go ocali.
3. WIEKUISTY go ustrzeże, zachowa przy życiu; będzie szczęśliwy na ziemi, gdyż nie podda go woli jego wrogów.
4. BÓG go wesprze na łożu boleści; w jego chorobie odmieni całe jego posłanie.
5. Ja powiedziałem: WIEKUISTY, zmiłuj się nade mną; uzdrów mą duszę, bo Ci zgrzeszyłem.
6. Moi wrogowie mówią: Źle z nim; kiedy umrze, zaginie też jego imię.
7. A kiedy przyjdzie mnie ktoś odwiedzić mówi fałsz; jego serce zbiera nieprawości, wychodzi na ulicę i je rozgłasza.
8. Razem szepczą przeciwko mnie; knują na mnie wszyscy, co mają mnie w nienawiści; biada mi.
9. Mówią: Rozlana w nim zgubna sprawa; gdy się położył, już nie powstanie.
10. Nawet mój przyjaciel, na którym polegałem, który jadał mój chleb, podniósł na mnie stopę.
11. Ale Ty, WIEKUISTY, zmiłuj się nade mną; dźwignij mnie, a im odpłacę.
12. Przez to poznam, że we mnie Sobie upodobałeś, gdy mój wróg nie zatriumfuje nade mną.
13. A mnie, z powodu mej niewinności wspierasz oraz stawiasz przed Sobą na wieki.
14. Błogosławiony WIEKUISTY, od wieczności na wieczność Pan Israela. Amen i amen.