3. WIEKUISTY, Boże mój, wołałem do Ciebie, a Ty mnie uleczyłeś.
4. Moją duszę wyprowadziłeś, BOŻE, z Krainy Umarłych, utrzymałeś mnie przy życiu i nie zstąpiłem do grobu.
5. Śpiewajcie WIEKUISTEMU pobożni, dziękujcie Jego świętemu Imieniu.
6. Gdyż chwilę trwa Jego gniew, a całe życie jest Jego łaską; wieczorem gości płacz, ale z rana wesele.
7. Więc ja, w moim powodzeniu powiedziałem: Na wieki się nie zachwieję.
8. WIEKUISTY, w Twojej łasce ustanowiłeś potęgę na mej górze; ale ukryłeś Twe oblicze, zatem byłem strwożony.
9. Do Ciebie wołałem, WIEKUISTY; modliłem się do PANA, mówiąc: