Stary Testament

Nowy Testament

Księga Psalmów 22:7-14 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

7. Zaś ja jestem robakiem, a nie mężem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą tłumu.

8. Wszyscy, którzy mnie widzą – urągają mi, ściągają usta i potrząsają głową, mówiąc:

9. Niech to powierzy WIEKUISTEMU! Niech go wybawi! Ocali go, ponieważ go sobie upodobał!

10. Ty wyprowadziłeś mnie z łona oraz bezpiecznie mnie złożyłeś u piersi mojej matki.

11. Od urodzenia na Tobie polegałem; poza życiem mej matki Ty jesteś moim Bogiem.

12. Ode mnie się nie oddalaj, gdyż niedola jest bliska, a nie ma pomocnika.

13. Otoczyła mnie gromada byków, oblegli mnie mocarze Baszanu.

14. Rozwarli na mnie swą paszczę, jak lew co porywa i ryczy.

Czytaj pełny rozdział Księga Psalmów 22