Stary Testament

Nowy Testament

Księga Psalmów 22:17-30 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

17. Ponieważ otoczyły mnie psy, obstąpiła mnie zgraja złoczyńców, z bólu wyją moje ręce i nogi.

18. Mogę policzyć wszystkie moje kości; a oni się przyglądają, nade mną się znęcają.

19. Rozdzielają między siebie me odzienie, a o moje szaty los rzucają.

20. Ale Ty, WIEKUISTY, się nie oddalaj; ma potęgo pospiesz mi na ratunek.

21. Ocal od miecza moją duszę, z mocy psa moją jedyną.

22. Wyzwól mnie z paszczy lwa oraz obroń mnie od bawolich rogów.

23. A mym braciom będę rozgłaszał Twoje Imię, pośród zboru będę Cię wielbił.

24. Chwalcie Go, bogobojni, czcij Go cały rodzie Jakóba; korzcie się przed Nim wszyscy z nasienia Israela.

25. Bo nie wzgardził, nie wstrętna mu skarga żebrzącego, nie ukrył przed nim Swego oblicza; wysłuchał go, kiedy do Niego wołał.

26. Od Ciebie moje uwielbienie w wielkim zborze i wobec bogobojnych spełnię śluby.

27. Biedni będą spożywać oraz się nasycą, będą chwalić WIEKUISTEGO Jego czciciele, wasze serce ożyje na wieki.

28. Wspomną i zwrócą się do BOGA wszystkie krańce ziemi; ukorzą się przed Tobą pokolenia narodów.

29. Bowiem WIEKUISTEMU należy się królowanie i władztwo nad narodami.

30. Jedzą, korząc się, wszyscy możni ziemi; przed Nim klękają wszyscy zstępujący w proch; ten, kto nie pożywił swej duszy.

Czytaj pełny rozdział Księga Psalmów 22