Stary Testament

Nowy Testament

Księga Psalmów 18:41-51 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

41. Podałeś mi kark moich nieprzyjaciół, a więc zgładziłem moich wrogów.

42. Wołali, ale nikt im nie pomógł; i do BOGA, ale im nie odpowiedział.

43. Więc starłem ich jak proch na przedzie wiatru, rozrzuciłem jak błoto ulic.

44. Wybawiłeś mnie od zatargów ludu, ustanowiłeś mnie głową narodów; służy mi lud, którego nie znałem.

45. Schlebiają mi cudzoziemscy; synowie, o których usłyszałem słuchem ucha.

46. Omdleli synowie obczyzny oraz drżąc, uchodzą ze swoich zamków.

47. Żywy WIEKUISTY, niech będzie pochwalona moja Skała, niech będzie wywyższony Bóg zbawienia.

48. Bóg, który mi zlecił pomstę oraz poddał pode mnie narody;

49. który mnie wybawił od moich wrogów, wyniósł mnie ponad mych przeciwników i ocalił od srogiego męża.

50. Dlatego chcę Cię sławić pomiędzy narodami, WIEKUISTY, będę śpiewał Twojemu Imieniu.

51. gdyż wielkimi czynisz zwycięstwa Swojego króla, świadczysz łaskę Swojemu pomazańcowi, Dawidowi, oraz jego rodowi na wieki.

Czytaj pełny rozdział Księga Psalmów 18