Stary Testament

Nowy Testament

Księga Psalmów 119:70-79 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

70. Ich serce utyło jak sadło, a ja rozkoszuję się Twoim Prawem.

71. Błogo mi, że byłem poniżony, bowiem nauczyłem się Twoich ustaw.

72. Lepszą mi nauka Twych ust, niż tysiące sztuk złota i srebra.

73. Twoje ręce stworzyły mnie i umocniły; oświeć mnie, bym się nauczył Twych przykazań.

74. Twoi czciciele widzą mnie i się cieszą, bo oczekuję Twego słowa.

75. Wiedziałem, WIEKUISTY, że sprawiedliwe są Twe wyroki; że słusznie mnie upokorzyłeś.

76. Niech Twoja łaska mnie pocieszy, według słowa danego Twemu słudze.

77. Niech Twoje miłosierdzie na mnie przyjdzie, abym żył; bo Twoja nauka stała się mą rozkoszą.

78. Niech się zawstydzą zuchwalcy, bowiem niewinnie mnie gnębią; ale ja rozmyślam o Twych przepisach.

79. Niech się zwrócą do mnie Twoi czciciele oraz ci, którzy znają Twoje świadectwa.

Czytaj pełny rozdział Księga Psalmów 119