Stary Testament

Nowy Testament

Księga Psalmów 119:21-38 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

21. Gromisz dumnych, przeklętych; tych, co zbaczają od Twych przepisów.

22. Zrzuć ze mnie szyderstwo i wzgardę, ponieważ strzegę Twoich świadectw.

23. Nawet gdy zasiadają książęta oraz się na mnie zmawiają, Twój sługa rozmyśla o Twych ustawach.

24. Nawet wtedy Twoje świadectwa są mą rozkoszą oraz moimi doradcami.

25. Przylgnęła do prochu moja dusza, ożywisz mnie według Twojego słowa.

26. Gdy wyznam moje postępki wysłuchasz mnie, naucz mnie Twoich ustaw.

27. Daj mi zrozumieć drogę Twoich przepisów, a będę rozważał Twoje cuda.

28. W smutku rozpłynęła się moja dusza; podźwignij mnie według Twojego słowa.

29. Oddal ode mnie drogę fałszu i obdaruj mnie Twoją nauką.

30. Obrałem drogę prawdy; więc stawiam przed siebie Twe wyroki.

31. Przylgnąłem do Twoich świadectw, WIEKUISTY, nie daj mi się powstydzić.

32. Pobiegnę drogą Twoich przykazań, gdyż otwierają moje serce.

33. Okaż mi, WIEKUISTY, drogę Twoich ustaw, abym jej strzegł aż do końca.

34. Daj mi rozum, a będę strzec Twojego prawa i je zachowam całym sercem.

35. Prowadź mnie drogą Twych przykazań, bo w niej sobie upodobałem.

36. Skłoń moje serce do Twoich świadectw, a nie do chciwości.

37. Odwróć me oczy, aby nie spoglądały za marnym; daj mi żyć na Twych drogach.

38. Utwierdź Twoje słowo Twojemu słudze, który się oddał bogobojności.

Czytaj pełny rozdział Księga Psalmów 119