Stary Testament

Nowy Testament

Księga Psalmów 118:3-17 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

3. Niech głosi dom Aarona, że Jego łaska na wieki.

4. Niech głoszą ci, co się boją WIEKUISTEGO, że Jego łaska na wieki.

5. W ucisku wzywałem WIEKUISTEGO – na wolność mnie wyprowadził.

6. WIEKUISTY ze mną, nie ulęknę się; cóż mi uczyni człowiek?

7. WIEKUISTY ze mną, do mej pomocy, a ja będę patrzeć na moich nieprzyjaciół.

8. Lepiej ufać WIEKUISTEMU, niż na człowieku polegać.

9. Lepiej ufać BOGU, niż polegać na możnych.

10. Wszystkie ludy mnie otoczyły; wyciąłem je w Imię WIEKUISTEGO.

11. Obległy mnie oraz otoczyły; wyciąłem je w Imię WIEKUISTEGO.

12. Obległy mnie jak pszczoły, zapłonęły jak płomień cierni; wyciąłem je w Imię WIEKUISTEGO.

13. Nacierałeś, nacierałeś na mnie, aby mnie powalić; lecz BÓG mi dopomógł.

14. WIEKUISTY moją sławą i pieśnią; On był moim zbawieniem.

15. W namiotach sprawiedliwych ludzi głos radości oraz zwycięstwa; prawica BOGA okazała potęgę.

16. Prawica WIEKUISTEGO wywyższona; prawica BOGA okazała potęgę.

17. Nie umrę, będę żył i głosił czyny PANA.

Czytaj pełny rozdział Księga Psalmów 118