Stary Testament

Nowy Testament

Księga Psalmów 102:21-29 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

21. by wysłuchać westchnienia jeńca i wyswobodzić na śmierć skazanych.

22. By na Cyonie głosili Imię WIEKUISTEGO, a Jego sławę w Jeruszalaim,

23. gdy zgromadzą się razem narody i królestwa, ażeby służyć PANU.

24. On osłabił w drodze moją siłę oraz dni moje skrócił;

25. zatem wołam: Boże mój, nie zabieraj mnie w połowie moich dni, przecież od wieku do wieków są Twoje lata.

26. Z dawna ugruntowałeś ziemię i niebiosa, które są dziełem Twych rąk.

27. One zaginą, a Ty zostajesz; wszystkie zbutwieją jak szata, odmienisz je jak odzież, więc będą odmienione.

28. Ale Ty będziesz taki sam i nie skończą się Twoje lata.

29. U Ciebie będą mieszkać synowie Twoich sług, a ich potomstwo ostoi się przed Tobą.

Czytaj pełny rozdział Księga Psalmów 102