Stary Testament

Nowy Testament

Księga Psalmów 102:1-13 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

1. Modlitwa strapionego, gdy zwątpił i wylewa swój żal przed WIEKUISTYM.

2. WIEKUISTY, wysłuchaj moją modlitwę i niech dojdzie do Ciebie me wołanie.

3. W dzień mojej niedoli nie ukrywaj przede mną Twojego oblicza, skłoń ku mnie Twoje ucho, i w dzień, w którym Cię wzywam, szybko mi odpowiedz.

4. Bo moje dni znikają jak dym, a moje członki są jak rozpalone głownie.

5. Porażone jak słońcem trawa zwiędło też moje serce, i zapominam jeść mój chleb.

6. Od głosu mojego jęku przylgnęło me ciało do mej kości.

7. Podobny jestem do pelikana na puszczy i jakby puchacza w zwaliskach.

8. Czuwam i jestem niczym samotny ptak na dachu.

9. Cały dzień urągają mi moi wrogowie oraz mnie przeklinają ci, co się pastwią nade mną.

10. Popiół jadam jak chleb, a mój napój zakrapiam łzami.

11. Przed grozą i Twoim gniewem, gdyż mnie uniosłeś i rzuciłeś.

12. Moje dni są jak wydłużony cień; zwiędłem jak trawa.

13. A Ty, WIEKUISTY, panujesz na wieki i Twa chwała od pokolenia do pokolenia.

Czytaj pełny rozdział Księga Psalmów 102