Stary Testament

Nowy Testament

Księga Koheleta 10:9-20 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

9. Kto wyłamuje kamienie może się nimi urazić; a kto rozłupuje drwa może się nimi skaleczyć.

10. Jeśli żelazo się stępiło, a ktoś nie naostrzył jego ostrza wtedy musi natężyć siły; ale pożytek z naprawy pochodzi od mądrości.

11. Jeżeli żmija gryzie, ponieważ nie była zaklętą, wtedy nie ma pożytku ten, co zaklina.

12. Wdzięczne są słowa z ust mędrca; ale pochłaniają go wargi głupca.

13. Początek mowy jego ust to głupota, a koniec jego słów to szał złowrogi.

14. Głupi mnoży tylko słowa, bo przecież człowiek nie wie, co będzie i co się po nim stanie. Kto mu to powie?

15. Trud głupców ich nuży, i żaden nie zna nawet drogi, która prowadzi do miasta.

16. Biada ci, ziemio, której królem jest chłopiec i której książęta od rana ucztują.

17. Szczęśliwa jesteś ziemio, której król jest ze szlachetnego rodu, i której książęta jadają we właściwym czasie; jadają by się posilić, a nie dla opilstwa.

18. Przez gnuśność dach się zapada, zaś przez opieszałość kapie w domu.

19. Dla zabawy wyprawiają uczty, wino rozwesela życie, a pieniądz pozwala na wszystko.

20. Nie złorzecz królowi nawet w swojej myśli i nie złorzecz możnemu w twych sypialniach; bowiem ptactwo może roznieść tą wieść pod niebem i rozgłosić to oskrzydlone słowo.

Czytaj pełny rozdział Księga Koheleta 10