7. Widziałem niewolników na rumakach, a przywódców chodzących pieszo, jako słudzy na ziemi.
8. Kto kopie dół może do niego wpaść; a kto burzy mur tego może ukąsić żmija.
9. Kto wyłamuje kamienie może się nimi urazić; a kto rozłupuje drwa może się nimi skaleczyć.
10. Jeśli żelazo się stępiło, a ktoś nie naostrzył jego ostrza wtedy musi natężyć siły; ale pożytek z naprawy pochodzi od mądrości.
11. Jeżeli żmija gryzie, ponieważ nie była zaklętą, wtedy nie ma pożytku ten, co zaklina.
12. Wdzięczne są słowa z ust mędrca; ale pochłaniają go wargi głupca.
13. Początek mowy jego ust to głupota, a koniec jego słów to szał złowrogi.
14. Głupi mnoży tylko słowa, bo przecież człowiek nie wie, co będzie i co się po nim stanie. Kto mu to powie?
15. Trud głupców ich nuży, i żaden nie zna nawet drogi, która prowadzi do miasta.
16. Biada ci, ziemio, której królem jest chłopiec i której książęta od rana ucztują.
17. Szczęśliwa jesteś ziemio, której król jest ze szlachetnego rodu, i której książęta jadają we właściwym czasie; jadają by się posilić, a nie dla opilstwa.
18. Przez gnuśność dach się zapada, zaś przez opieszałość kapie w domu.