1. Słowa Koheleta króla w Jeruszalaim, potomka Dawida.
2. O, marność nad marnościami powiedział Kohelet; o, marność nad marnościami! Wszystko jest marnością!
3. Co za pożytek dla człowieka z całego jego trudu, jakim się trudzi pod słońcem?
4. Jedno pokolenie przychodzi, a drugie odchodzi; ale ziemia pozostaje na wieki.
5. Zaś słońce wschodzi i słońce znowu zachodzi, oraz zdąża do swego miejsca, gdzie ma wzejść.
6. Wiatr idzie, stale krążąc; idzie na południe, a zwraca się ku północy i wraca po swoich wirach.
7. Wszystkie rzeki idą do morza, a jednak morze się nie zapełnia; do miejsca skąd wychodzą rzeki tam wciąż wracają.
8. Wszystkie rzeczy się nużą i żaden człowiek tego nie opowie; oko nie nasyca się widzeniem, a ucho nie napełnia się słyszeniem.
9. To, co było to będzie, a co się stało to się stanie; zatem nie ma nic nowego pod słońcem.
10. Czy jest jakaś rzecz, o której by ktoś powiedział: Patrz, to coś nowego? Bo to już było dawno, w tych wiekach, które przeszły przed nami.
11. Nie ma pamięci o poprzednich czasach; ani u tych, co później przyjdą, nie będzie pamięci o późniejszych tych, które nastaną.
12. a, Kohelet, stałem się w Jeruszalaim królem nad Israelem.