Stary Testament

Nowy Testament

Księga Izajasza 8:15-23 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

15. I potknie się o nią wielu, i upadną, będą rozbici, spętani oraz pojmani.

16. Zawiń to świadectwo, zapieczętuj tą naukę pomiędzy Moimi uczniami.

17. Zatem będę ufał WIEKUISTEMU, który ukrył Swoje oblicze przed domem Jakóba, i Jego oczekiwał.

18. Oto ja i dzieci, które dał mi WIEKUISTY; w Israelu my jesteśmy wskazówkami i zwiastunami od WIEKUISTEGO Zastępów, który zasiada na górze Cyon.

19. Ale wam powiedzą: Poradźcie się wieszczbiarzy i wróżbitów, którzy szepczą i mruczą. Czy każdy naród nie radzi się swoich bóstw? Czy zamiast żywych umarłych?

20. Prawo jest do pomocy! Żeby wam nie mówili takiej rzeczy, w której nie ma jasności.

21. Toteż każdy z nich będzie się tułał, uciemiężony i łaknący; a łaknąc się rozgniewa, złorzecząc królowi, swojemu bóstwu oraz spoglądając ku górze.

22. I spojrzy na ziemię, a tu niedola i pomroka, gęste tumany i zwarta ciemność.

23. Jednak ciemność nie przetrwa na tej, co będzie uciśniona. Poprzedniego czasu Bóg sprowadził poniżenie do ziemi Zebuluna oraz do ziemi Naftalego – lecz w następstwie będzie Czcigodnym na drodze do morza, poza Jardenem, w Galil narodów.

Czytaj pełny rozdział Księga Izajasza 8