Stary Testament

Nowy Testament

Księga Izajasza 43:6-17 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

6. Powiem Północy: Wydaj! A do Południa: Nie zatrzymuj! Sprowadźcie z daleka Moich synów i z krańców ziemi Me córki.

7. Każdego, kto jest nazwany Moim Imieniem; którego stworzyłem, ukształtowałem i uczyniłem dla Mej chwały.

8. Wydajcie lud ślepy, który posiada już oczy; głuchych, którzy mają już uszy.

9. Gdy zbiorą się wszystkie narody oraz zgromadzą ludzie – kto między nimi to przepowiedział i dawniej nam to ogłosił? Niech stawią swoich świadków, a będą mieli rację, i słysząc, powiedzą: To prawda!

10. Wy jesteście Moimi świadkami – mówi WIEKUISTY, i Mój sługa, którego wybrałem, abyście poznali oraz Mi uwierzyli, i zrozumieli, że to Ja. Przede Mną nie powstał Bóg oraz nikt dłużej nie będzie.

11. Ja, Ja sam jestem WIEKUISTY, a oprócz Mnie nie ma zbawiciela.

12. Ja zapowiedziałem, zbawiłem oraz to ogłosiłem, i nie ma pomiędzy wami cudzego bóstwa. A wy jesteście Moimi świadkami – mówi WIEKUISTY, że Ja jestem Bogiem.

13. Po wszystkie czasy Nim jestem, a z Mych rąk nikt nie ocali; gdy coś zdziałam – któż to odwróci?

14. Tak mówi WIEKUISTY, wasz Zbawca, Święty Israela: Z waszego powodu posłałem do Babelu i oderwałem wszystkie zawory; a Kasdejczycy – ich śpiew zamienił się w żałobę.

15. Ja, WIEKUISTY, wasz Święty, Twórca Israela, wasz Król.

16. Tak mówi WIEKUISTY, który przygotował drogę na morzu i ścieżkę na bystrych wodach.

17. Ten, który wyprowadził wozy i rumaki, wojsko i potęgę: Razem legli, nie powstaną, dotlili się jak knot, pogaśli.

Czytaj pełny rozdział Księga Izajasza 43