25. Lecz moje dni przeminęły chyżej niż goniec, przeleciały i nie doznały szczęścia.
26. Przemknęły jak czółna z trzciny; niby orzeł, co spuszcza się do żeru.
27. Kiedy sobie pomyślę: Zapomnę o moim żalu, zaniecham mojej niechęci oraz spojrzę pogodnie.
28. Wtedy lękam się wszystkich utrapień; bowiem wiem, że mi nie przepuści.
29. Ja, przecież ja muszę być niegodziwym! Czemu jeszcze na próżno się wysilać?
30. Choćbym się wykąpał w śnieżnej wodzie i moje ręce mył ługiem –
31. to byś jednak zanurzył mnie w kałuży i brzydziły by się mnie moje szaty.
32. Gdyż On nie jest jak ja – człowiekiem, abym Mu mógł odpowiedzieć, byśmy razem stanęli do sądu.
33. Nie ma między nami rozjemcy, co by rękę położył na nas obu.
34. Niech odejmie ode mnie swój bat i niech mnie nie trwoży Jego groza.
35. Wtedy potrafię mówić, nie obawiając się Go – gdyż nie czuję się takim u siebie.