1. Los człowieka na ziemi jest jakby służbą wojenną, a jego dni jak dni najemnika.
2. Żyje jak niewolnik, który łaknie cienia; jak najemnik, co czeka na swą wysługę.
3. Tak wydzielono mi miesiące nędzy oraz doliczono noce utrapień.
4. Gdy się kładę, powiadam: Kiedy wstanę? A gdy wieczór się dłuży, jestem syty rzucania się aż do świtu.
5. Moje ciało przyobleka się w robactwo, w ziemską skorupę; moja skóra zabliźnia się i znów ropieje.
6. Moje dni ulatują chyżej niż tkackie czółno i przemijają bez nadziei.