11. Niskich podnosi wysoko oraz sprawia, by pogrążeni w żałości dostąpili zbawienia.
12. Niweczy knowania chytrych, by ich ręce nie zdziałały nic skutecznego.
13. Przemądrych chwyta w ich własnej chytrości, więc zamysł przebiegłych jest chybiony.
14. Pośród jasnego dnia zderzają się z ciemnością i w południe macają jakby w nocy.
15. Tak wybawia od miecza, od ich paszczy; biedaka z mocy przemożnego.
16. Więc słabemu wschodzi nadzieja, a złość stula swe usta.
17. Oto szczęśliwy człowiek, którego karci Bóg. Zatem karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj.
18. Bo On rani, ale i leczy; uderza, lecz Jego ręce uzdrawiają.
19. Wyzwoli cię z sześciu utrapień a w siódmym nie dotknie cię zło.
20. W czasie głodu wybawia cię od śmierci, a na wojnie z mocy oręża.
21. Jesteś skryty przed biczem języka i nie masz się czego bać, gdy zbliża się spustoszenie.
22. Możesz urągać spustoszeniu, głodowi i nie musisz się obawiać zwierząt ziemi.
23. Bo jesteś sprzymierzony z polnym kamieniem, a dzikie bestie będą z tobą w przyjaźni.
24. Tak doświadczysz, że jest spokojny twój namiot; patrzysz na swoją siedzibę i nie dostrzegasz braku.
25. Także poznasz, że liczny jest twój ród, a twoje odrośle są jak zioła ziemi.
26. W pełni dni zstąpisz do grobu, tak jak swojego czasu bywają znoszone snopy.
27. Oto co zbadaliśmy – że nie jest inaczej. Słuchaj tego i rozważ sam u siebie.