11. Niskich podnosi wysoko oraz sprawia, by pogrążeni w żałości dostąpili zbawienia.
12. Niweczy knowania chytrych, by ich ręce nie zdziałały nic skutecznego.
13. Przemądrych chwyta w ich własnej chytrości, więc zamysł przebiegłych jest chybiony.
14. Pośród jasnego dnia zderzają się z ciemnością i w południe macają jakby w nocy.
15. Tak wybawia od miecza, od ich paszczy; biedaka z mocy przemożnego.
16. Więc słabemu wschodzi nadzieja, a złość stula swe usta.
17. Oto szczęśliwy człowiek, którego karci Bóg. Zatem karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj.
18. Bo On rani, ale i leczy; uderza, lecz Jego ręce uzdrawiają.