4. Nie będę milczał o jego członkach, ani o jego sile, czy harmonii jego ustroju.
5. Kto kiedy odsłonił wierzch jego pancerza, kto wniknie w dwoiste jego czeluście?
6. Zwrotnice jego pyska – któż je otworzył? Postrachem są koliska jego zębów.
7. Wspaniałe są łuski jego kolczugi, zwartej jakby pieczęcią z krzemienia.
8. Jedna z drugą się spaja, więc wiatr między nie nie wnika.
9. Jedna do drugiej przylega, sczepiają się nierozłącznie.
10. Jego parskanie rzuca błyski, a jego oczy jak rzęsy zorzy.
11. Z jego czeluści rozchodzą się pochodnie, wypryskują ogniste iskry.
12. Z jego nozdrzy bucha dym, jak z kipiącego garnka, czy kotła.
13. Jego dech rozżarza węgle, a z jego paszczy bije łuna.
14. Na jego szyi zamieszkuje siła, a przed jego obliczem skacze trwoga.
15. Szczelnie przylega jego sadło, jakby na nim ulane, niewzruszone.
16. Jego serce stężałe jest jak głaz, tak stężałe jak spodni kamień młyński.