Stary Testament

Nowy Testament

Księga Ijoba 33:12-24 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

12. Oświadczam ci, że w tym nie jesteś sprawiedliwy; Bóg zawsze jest wyższy niż człowiek.

13. Czemu zatem prowadziłeś z Nim spór? Przecież On wszystkich spraw nie objawia.

14. Jednak Bóg przemawia, raz i drugi; tylko na to się nie zwraca uwagi.

15. We śnie, w widzeniu nocnym, kiedy twardy sen ludzi opada i drzemią na swoim łożu,

16. wtedy otwiera ludziom uszy, kładąc pieczęć na danej im przestrodze.

17. Aby odwieść człowieka od złego czynu i uchronić męża od pychy.

18. Tak, ochrania jego duszę od zniszczenia, by pod oręż nie poszło jego życie.

19. Bywa też na swym łożu karmiony cierpieniem, a w jego członkach jest uporczywa walka.

20. Chleb staje się zmierzłym w jego życiu i ulubiona strawa jego osoby.

21. Zanika jego ciało, tracąc wygląd i przedtem niewidoczne, gołe wysadzają się jego kości.

22. Tak do grobu zbliża się jego osoba, a jego życie do śmiercionośnych potęg.

23. Jeśli jest więc, dla niego posłaniec, orędownik, jeden z oddziału pod komendą jednego wodza, co objawi człowiekowi jego powinność;

24. jeśli Bóg się nad nim zmiłuje oraz powie: Otrzymałem okup; wybawiam, aby nie zstąpił do grobu –

Czytaj pełny rozdział Księga Ijoba 33