Stary Testament

Nowy Testament

Księga Ijoba 31:28-34 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

28. to byłby to występek do osądzenia, bo bym się tym zaparł Boga na wysokości.

29. Czy się cieszyłem z upadku mojego nieprzyjaciela oraz tryumfowałem, gdy go spotkała klęska?

30. Nigdy nie dopuszczałem, by zgrzeszyło me podniebienie i zażądało przekleństwa jego duszy.

31. Czy ludzie mego namiotu nie mawiali: Kto nam pokaże tego, co nie nasycił się z jego mięsiwa?

32. Obcy nie przenocował na dworze, moje drzwi trzymałem otwarte dla przechodnia.

33. Czy przemilczałem, jak to zwykli ludzie, swoje wykroczenia, by w moim wnętrzu ukryć winę –

34. by się lękać licznego tłumu, albo trwożyć przed najpośledniejszą z rodzin – i dlatego milczałem oraz nie wychodziłem za drzwi?

Czytaj pełny rozdział Księga Ijoba 31