Stary Testament

Nowy Testament

Księga Ijoba 30:9-26 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

9. A tu, stałem się teraz ich pieśnią oraz służę im za przedmiot gawędy.

10. Brzydzą się mną, usuwają ode mnie i przed moim obliczem nie powstrzymują plwociny.

11. Bowiem Bóg rozwiązał moją przewagę oraz mnie upokorzył; dlatego i oni skierowali przede mnie wędzidło.

12. Po mej prawicy powstaje banda młodzików, potrącają me nogi i ku mnie torują swoje zgubne drogi.

13. Zburzyli moją ścieżkę; przyczyniają się do mej nędzy; oni, co sami nie mają nikogo, kto by ich wspomógł.

14. Napadli i z wrzaskiem się zwalili, jak przez otwarty wyłom muru.

15. Przeciw mnie zwróciły się strachy; jak wiatr ścigają moją godność, więc jak obłok zanika moje zwycięstwo.

16. Teraz rozlewa się we mnie moja dusza i silnie pochwyciły mnie dni niedoli.

17. Noc przewierca we mnie me kości, lecz i żyły nie mają pokoju.

18. Wskutek przemożnej siły Boga zmieniła się moja szata i mnie ściska jak szyjny otwór mojej tuniki.

19. Wrzucił mnie w błoto, zatem stałem się podobny do prochu, lub popiołu.

20. Wołam do Ciebie, lecz mi nie odpowiadasz; stoję przed Tobą, lecz na mnie nie spoglądasz.

21. Zmieniłeś się w okrutnego względem mnie; prześladujesz mnie mocą Twej ręki.

22. Podnosisz mnie, zawieszasz w powietrzu oraz niweczysz mój rozsądek.

23. Otóż ja wiem, że chcesz mnie podać śmierci i wprowadzić do domu wyznaczonego wszystkim żyjącym.

24. Ale czyż każdy nie wyciąga jeszcze ręki w upadku; albo czy ginąc, nie podnosi jeszcze błagalnego krzyku?

25. Czy nie płakałem nad udręczonym przez los; czy moja dusza nie bolała nad ubogim?

26. Tak, spodziewałem się szczęścia, a oto nadeszła niedola; oczekiwałem światła, a oto przyszła ciemność.

Czytaj pełny rozdział Księga Ijoba 30