1. Srebro ma swą kopalnię, a złoto miejsce, gdzie je oczyszczają.
2. Żelazo wydobywa się z ziemi, a z kamienia stapiają kruszec.
3. Położono kres ciemności, bowiem docierają do ostatnich jej granic; do kamieni, które leżą w mroku, w cieniu śmiertelnej pomroki;
4. w oddaleniu od zamieszkałych siedzib, gdzie o nich zapomniały stopy przechodniów; przebijają szyb i zawieszeni, kołyszą się z dala od ludzi.
5. Z ziemi wychodzi chleb, ale pod nią burzy się ogień.
6. Pokładem szafirów są jej kamienie i złoty piasek udziałem.
7. Ale ścieżki do tego nie zna drapieżny ptak, ani jej nie wypatrzyło oko krogulca.
8. Nie kroczą po niej młode bestie, ani nie stąpa po niej stary lew.