1. Zatem Ijob odpowiedział, mówiąc:
2. Jakże pokrzepiłeś bezsilnego, wsparłeś ramię pozbawionego mocy!
3. Jak oświeciłeś bezrozumnego i objawiłeś mu pełnię wiedzy!
4. Komu wynurzyłeś twe słowa i czyje natchnienie z ciebie wyszło?
5. Oto drżą nawet duchy zmarłych, głęboko pod wodami oraz ich mieszkańcami.
6. Przed Nim obnażona jest Kraina Umarłych, a także nie ma zasłony zatracenie.
7. Rozciąga północ nad pustką, ziemię zawiesza na nicości.
8. W Swoich chmurach związuje wody, a jednak nie rwie się obłok pod nimi.
9. Zakrywa widok Swojego tronu, rozpościerając wokół niego Swój obłok.
10. Zakreślił kres na powierzchni wód, tak jak granicę światła z mrokiem.
11. Filary niebios się zachwiały i osłupiały przed Jego groźbą.
12. Swoją mocą spienił morze, a Swą mądrością zmiażdżył jego napór.
13. Jego tchnieniem rozjaśnia się niebo; Jego ręka skręciła zwinnego węża.
14. Oto zarysy Jego dróg, ale i tylko szept wieści, którą zasłyszeliśmy o Nim. Przecież Jego wszechmoc jest gromowładną – któż ją zrozumie!