10. Dlatego otoczyły cię zewsząd sidła i trwoży cię nagły strach.
11. Wciąż nie widzisz wskutek ciemności oraz powodzi wód, która cię okrywa.
12. Mówisz: Czy Bóg nie jest wysoko, w niebiosach? Spójrz na czoło gwiazd, jak są niedościgłe.
13. A jeszcze mówisz: Co Bóg wie? Czy będzie sądził poprzez te gęste tumany?
14. Chmury są dla Niego osłoną, więc nie widzi i przechadza się po niebiańskim kręgu.
15. Chcesz się trzymać odwiecznego szlaku, którym kroczyli ludzie fałszu?
16. Ci, co zostali porwani przed swoim czasem, a rzeka zabrała ich grunt.
17. Mawiali oni do Boga: Usuń się od nas; bo cóż – sądzili mógłby im Wszechmocny uczynić?
18. A w istocie, On napełniał dobrem ich domy – chociaż zamysły niegodziwych dalekie są od moich.
19. Ale sprawiedliwi widzą ich koniec i się cieszą, a niewinny się z nich naśmiewa.
20. Zaprawdę, nie ma nic, nasi przeciwnicy są unicestwieni, a ich pozostałość pochłonął ogień.
21. Bądź z Nim zgodny oraz zachowaj pokój; jedynie przy tym spotka cię dobro.
22. Przyjmij z Jego ust naukę oraz złóż Jego słowa w twoim sercu.
23. Gdy się nawrócisz do Wszechmocnego, gdy z tych namiotów oddalisz krzywdę – będziesz odbudowany.
24. Do prochu rzuć złoty kruszec, między kamienie potoku złoto Ofiru.
25. Wtedy Wszechmocny będzie twym złotem; srebrem najwyższego dla ciebie blasku.
26. Tak, wtedy będziesz się rozkoszować Wszechmocnym i ku prawdziwemu Bogu podniesiesz swoje oblicze.
27. Kiedy Go będziesz błagał – wysłucha cię, a ty spłacisz Mu twoje śluby.
28. Kiedy coś postanowisz – powiedzie ci się, a nad twoimi drogami zabłyśnie światło.
29. Gdyby kogoś poniżyli, a ty zawołasz – patrz wyżej; to Bóg wspomoże tego, kto będzie uniżonych oczu.