5. Spójrzcie na mnie oraz zdrętwiejcie, połóżcie dłoń na usta.
6. Tak, kiedy o tym pomyślę – przerażam się, a dreszcz przenika moje ciało.
7. Czemu niegodziwi zachowują życie; starzeją się, i wręcz wzmagają na sile?
8. Razem z nimi, w ich obliczu rozwija się ich potomstwo, więc mają swe latorośle przed oczyma.
9. Ich domy są bezpieczne, wolne od trwogi, nie dotyka ich Boża rózga.
10. Jego byk się parzy oraz nie psuje nasienia; jego krowa lekko zrzuca i nie roni.
11. Wypuszczają swoje pacholęta niby trzodę, zatem ich dzieci hasają.
12. Wyśpiewują głośno przy bębnie i cytrze oraz cieszą się przy dźwiękach fletu.
13. W szczęściu spędzają swoje dni, po czym w mgnieniu oka zstępują do Krainy Umarłych.
14. A przecież mawiali do Boga: Usuń się od nas, bo nie chcemy poznania Twoich dróg.
15. Kto jest tym Wszechmocnym, abyśmy mu służyli i jaki będzie dla nas pożytek, gdy do niego zwrócimy się z prośbą?
16. Zaprawdę, nie w ich mocy było ich szczęście – mówię to, chociaż myśl niegodziwych jest daleka ode mnie.
17. Czy często gaśnie pochodnia niegodziwych oraz przypada na nich zguba? Czy często wydziela im losy w swoim gniewie?
18. A przecież są jak źdźbło wobec wiatru; jak plewa, którą porywa wicher.
19. Bóg składa utrapienie dla swych dzieci. Niech mu samemu zapłaci, by to odczuł.
20. Niech jego własne oczy zobaczą zgubę i niech sam pije z zapalczywości Wszechmocnego.
21. Bo cóż go obejdzie jego dom, gdy będzie po nim, kiedy liczba jego miesięcy zostanie obliczoną?