6. Choćby wzniosła się ku niebiosom jego hardość, a głowa sięgała do obłoków,
7. jednak zginie na wieki jak mierzwa; zaś ci, którzy go widzieli, zapytają: Gdzie się podział?
8. Uleci jak sen i go nie znajdą; został spłoszony niby nocne widziadło.
9. Oko, które go oglądało, więcej go nie zobaczy oraz więcej nie ujrzy go jego miejsce.
10. Jego dzieci muszą zaspakajać krzywdzonych, a jego ręce – zwrócić, co wydarł.
11. Choć jego członki napełnione są młodzieńczą siłą, to ona musi spocząć z nim w prochu.
12. Chociaż zło jest słodkie w jego ustach oraz chowa je pod językiem;
13. chociaż je pielęgnuje i nie wypuszcza, trzymając na swoim podniebieniu;
14. jednak pokarm zamienia się w jego trzewiach w jaszczurzą żółć we wnętrzu.
15. Pochłonął bogactwa, ale musi je znowu wypluć; Bóg wyrzuci je z jego głodnego wnętrza.
16. Wessał jad jaszczurzy, więc uśmierca go żądło syczących gadów.
17. Nie będzie się rozkoszował widokiem potoków, rozlewających się strumieni miodu oraz śmietanki.
18. Musi zwrócić cudzą pracę, nie strawi jej; i ile dóbr nie nabył – nimi się nie ucieszy.
19. Bowiem gnębił i opuszczał biednych oraz zagarnął dom, którego nie zbudował.
20. Zaprawdę, nie zaznawał pokoju w swoim wnętrzu, dlatego też nie zatrzyma niczego ze swych skarbów.
21. Nic nie uszło jego pożądliwości, dlatego jego dobro nie ma trwałości.