21. Nic nie uszło jego pożądliwości, dlatego jego dobro nie ma trwałości.
22. Gnębi się w pełni swego dostatku oraz spada na niego cała moc strapienia.
23. Choćby mu starczyło na napełnienie swojego wnętrza Bóg spuszcza na niego żar Swojego gniewu oraz zrasza go siarczystą swą wilgocią.
24. Choć się schroni przed żelazną zbroją – przebije go grot z kruszcu.
25. Wyciąga go, a z grzbietu wychodzi iskrząca się stal z jego żółcią; uchodzi, lecz na nim strachy.