19. Bowiem gnębił i opuszczał biednych oraz zagarnął dom, którego nie zbudował.
20. Zaprawdę, nie zaznawał pokoju w swoim wnętrzu, dlatego też nie zatrzyma niczego ze swych skarbów.
21. Nic nie uszło jego pożądliwości, dlatego jego dobro nie ma trwałości.
22. Gnębi się w pełni swego dostatku oraz spada na niego cała moc strapienia.
23. Choćby mu starczyło na napełnienie swojego wnętrza Bóg spuszcza na niego żar Swojego gniewu oraz zrasza go siarczystą swą wilgocią.
24. Choć się schroni przed żelazną zbroją – przebije go grot z kruszcu.
25. Wyciąga go, a z grzbietu wychodzi iskrząca się stal z jego żółcią; uchodzi, lecz na nim strachy.
26. Cały mrok zasadził się na jego skarby, pożera go ogień nie rozniecony przez ludzi; strawia szczątki w jego namiocie.
27. Niebiosa odsłaniają jego winę, a ziemia powstaje przeciw niemu.
28. Plon jego domu będzie uprowadzony; w dzień Jego gniewu stanie się rozpływającą się wodą.
29. Oto udział niegodziwego od Boga i dziedzictwo naznaczone mu przez Wszechmocnego.