16. Kiedy wołam mojego sługę – nie odzywa się, choć go błagam moimi ustami.
17. Mój oddech jest wstrętny dla mojej żony, a ma prośba dla mych rodzonych braci.
18. Gardzą mną nawet swawolni malcy; urągają mi, kiedy chcę wstać.
19. Brzydzą się mną moi zaufani; i ci, których umiłowałem, zwrócili się przeciw mnie.
20. Do skóry, do mojego ciała przylgnęły moje kości, a ocalały zaledwie dziąsła moich zębów.
21. Zmiłujcie, zmiłujcie się nade mną, wy, moi przyjaciele, bo dotknęła mnie ręka Boga.
22. Czemu mnie prześladujecie jak Bóg i nie możecie się nasycić moją cielesną naturą?
23. Ach, gdyby zostały zapisane moje słowa, gdyby je napisano w zwoju.
24. W ołowiu, żelaznym rylcem, na wieki; oby wyryto je na skale.
25. Co do mnie, wiem, że mój Wybawca żyje, i że nad prochem wzniesie się jako ostatni.
26. A następnie, kiedy ta moja skóra zatoczy koło, jednak jako istota żywa ujrzę Boga.
27. Ujrzę Go sam, tak, zobaczą Go moje oczy, ale nie jako przeciwnika. W tęsknocie za tym zanikają w mym łonie nerki.
28. Gdybyście jednak powiedzieli: Czym go dalej będziemy prześladować, oraz, że korzeń rzeczy jest we mnie znaleziony;
29. drżyjcie przed mieczem! Gdyż zapalczywość będzie pomszczona przez miecz, byście poznali, że jest sąd.