14. Zostaje wyrwany ze swego namiotu, w którym uważał się za bezpiecznego oraz pędzi do króla strachów.
15. To, co do niego nie należy, osiada w jego namiocie, a na jego siedzibę sypią siarkę.
16. Jego korzenie usychają od dołu, a jego gałęzie z wierzchu więdną.